Tryboelektryczność wynika z właściwości materiałów do oddawania lub wiązania elektronów, gdy wchodzą w kontakt z innym materiałem lub są pocierane.
Sekwencja tryboelektryczna materiałów pokazuje, które materiały łatwo oddają elektrony i elektryzują się dodatnio, a które mają tendencję do wiązania elektronów i elektryzują się ujemnie. Podczas łączenia materiałów, elektrony mają tendencję do przemieszczania się z materiałów wyżej położonych w sekwencji do tych niżej położonych. Materiały znajdujące się w środku mają tendencję do utrzymywania neutralnego ładunku.
Ze względu na elektryzowanie się materiałów między odzieżą a fotelikiem samochodowym podczas opuszczania pojazdu może dojść do wyładowania elektrycznego. Podczas czesania włosy stają się naelektryzowane w wyniku interakcji między szczotką a suchymi włosami.
Efekt tryboelektryczny może być celowo wykorzystywany w generatorach ładunków elektrostatycznych.
GDZIE WYKORZYSTUJEMY TRYBOELEKTRYCZNOŚĆ?
WCZORAJ
– Generatory Van de Graaffa znalazły zastosowanie w akceleratorach cząstek subatomowych.
– Generatory Van de Graaffa znalazły zastosowanie w źródłach promieniowania rentgenowskiego.
DZISIAJ
– Generatory Van de Graaffa są używane na lekcjach fizyki do nauczania elektrostatyki.
– Efekt tryboelektryczny jest wykorzystywany w czujnikach pyłu i cząstek stałych do dokładnego określania ilości tych cząstek w środowisku.
JUTRO
– Generatory ładunków elektrostatycznych będą wytwarzać energię z przepływającej wody i pozwolą na jej wykorzystanie w inteligentnych wodomierzach.
– Miniaturowe nanogeneratory elektrostatyczne będą zasilać bezprzewodowe czujniki i elektronikę ubieralną.